Met de bus naar Pokhara

Vanmorgen al vroeg op en de medewerkers van het hotel nog eerder om ons een ontbijtje te bereiden. Ze slapen met hun vijven in de hal van het hotel dus waren ze allemaal wakker.
Toen tegen het verkeer in om de bus te halen. Om half acht vertrokken en volgens ons was heel Kathmandu al op. Via de snelweg van circa 5 meter breed in kolonne de bergen door de afstand was 200 km. Wat een chaos op de weg en ook nog eens vol met kuilen. Je moet even wennen aan het idee dat alles wel goed zal gaan maar dan gewoon jezelf overgeven. Bennie had wat last van de laatste maaltijd dus voor hem was het wat meer afzien. In Pokhara is hij door een Koreaan met wat acupunctuur vanaf geholpen. Het was een geweldige rit die een drietal keren werd onderbroken voor sanitaire stops en lunch. Wij waren blij dat wij de Green line bus genomen hadden want dat gaf nog enig comfoor. Omdat de bus naast de vrachtauto's het enige transportmiddel is gaat dan ook werkelijk alles mee desnoods op het dak. Om 16.00 uur waren wij uiteindelijk in Pokhara waar je de hoge bergen reeds kunt zien liggen.
Na een chaotische aankomst waarbij wij werden omstuwd door hotelrunners hebben wij toch een goede keuze kunnen maken en een leuk hotel gevonden, schoon en het sanitair doet het ook nog.
Het is net of wij al een week onderweg zijn, zoveel al meegemaakt.
Morgenvroeg om 4 uur op om naar de zonsopgang te gaan kijken.